"Nawet gdy na karku siada ci mrok a pod stopami kamienie, szukaj w sobie wolności, którą nazwali sumieniem. Strzeż w sobie ciszy, ciszy, która cię usłyszy ciszy, która się nie zmienia od początku aż do zbawienia.(...) " - fragment książki Boży pył to zbiór tekstów publicystycznych Witolda Gadowskiego komentujących bieżące wydarzenia zarówno w Polsce jak i na całym świecie. Autor w swoim charakterystycznym - niepokornym, pełnym krytyki wobec mitów współczesności- stylu, analizuje teraźniejszość przez pryzmat kontekstów historycznych, filozoficznych i naukowych, jak i przez pryzmat doświadczeń wynikających ze spotkań z fascynującymi ludźmi, których miał okazję poznać na swojej dziennikarskiej i artystycznej drodze. Wydaje się, że właśnie owo- doświadczenie spotkania z drugim człowiekiem jest dla Witolda Gadowskiego najważniejsze. Stosuje on swoistą - "podwójną"- metodę majeutyczną-stara się wydobyć prawdę, mądrość, światło z ludzi spotkanych na swojej drodze i przelać te doświadczenia na słowo pisane. Z drugiej zaś strony, Gadowski prowokuje czytelnika do myślenia i pomaga nam odkrywać, że pewne uniwersalne prawdy, każdy z nas ma już zapisane w sobie (a przynajmniej ma w sobie potencjał do odkrywania prawdy - zwany logicznym myśleniem). Otaczającą nas rzeczywistość autor stara się analizować aksjologicznie (pod względem wartości) i teleologicznie (przez pryzmat celu)- czyli przez pryzmaty tak bardzo potrzebne w publicystyce a tak często zastępowane dziś postmodernistycznym bełkotem- gdzie liczy się to co przyjemne, łatwe, "modne". Witold Gadowski stara się rozbijać wysokie mury poprawności politycznej by oglądać i opisywać świat takim, jaki jest naprawdę-z całym jego trudem i cierpieniem, dobrem i pięknem."