SOWA OPAC : Gminnej Biblioteka Publiczna w Grybowie z siedzibą w Stróżach

Book

In basket

rate

Strefa skażenia / Richard Preston ; tłumaczenie Jerzy Kuryłowicz. - Kraków : Wydawnictwo Sine Qua Non , 2015. - 316, [4] strony : zdjęcia, mapa ; 21 cm.

Author

Preston Richard (1954-). Autor Kuryłowicz Jerzy (1925-2002). Tłumaczenie

Form of Work

Książki Proza

Demographic Group

Literatura amerykańska

Subject

Ebola Filowirusy

Genre/Form

Publicystyka Reportaż amerykański Thriller medyczny

Błyskotliwe połączenie literatury faktu z wstrząsającym thrillerem medycznym. W sierpniu 2014 roku świat stanął na krawędzi zagłady. Epidemia eboli szybko opanowała najpierw Gwineę, a potem całą Afrykę Zachodnią. W krótkim czasie pojawiły się pierwsze ogniska choroby poza Czarnym Lądem. Migawki telewizyjne z miejsc objętych epidemią budzą grozę, ale prawda jest jeszcze bardziej przerażająca – ebola za każdym razem zbiera krwawe żniwo. W niewyobrażalnych męczarniach ginie około 90% zarażonych. Później wirus znika i skrycie czeka, żeby móc ponownie zaatakować. Zabijać. Strefa skażenia prezentuje burzliwą historię badań nad ebolą. Pierwsi zakażeni, drobiazgowe opisy przebiegu choroby, specjalistyczne laboratoria, ścieżki rozwoju wirusa i dramatyczne pomyłki, które mogły przypieczętować nasz los już dawno temu. Wcześniej udawało się zażegnać kryzys. Ale czy i tym razem, w obliczu kolejnego zagrożenia niepowstrzymanej pandemii, ludzkości się poszczęści? Fascynująca historia najgroźniejszego seryjnego mordercy!

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Ptaszkowa

There are copies available to loan: sygn. 82-3 (1 egz.)

Reviews:

Tytuł: Strefa skażenia Autor: Richard Preston Wydawnictwo: Sine Qua Non Data wydania: 18 lutego 2015 Liczba stron: 320 Richard Preston – znany amerykański dziennikarz. Otrzymał szereg nagród i wyróżnień w dziedzinie reportażu.Autor dziewięciu bestsellerowych książek. Strefa skażenia przyniosła mu międzynarodową sławę. Jego nazwiskiem nazwano asteroidę. Regularnie pisze dla "The New Yorkera".
Bardzo zdziwiło mnie to, (...) że język utworu nie jest przepełniony trudnymi i dziwnymi wyrazami związanymi z medycyną. Faktem jest, że pojawiają się one, ale dość rzadko. Zrozumienie książki ułatwia słowniczek, znajdujący się na ostatnich stronach. Całość podzielona jest na cztery części. Powieść czyta się jednym tchem, stale dowiadując się nowych i intrygujących informacji o wirusach: ebola oraz HIV i myśląc: Czemu takie coś jest na świecie?
Wszystkie potwory i bestie też miewają chwile łagodności.
Jak zapewne większość osób wie (m.in z telewizji) w 2014 roku pojawiła się ebola. Szybko opanowała Gwineę, a potem całą Afrykę Zachodnią. W niewyobrażalnych męczarniach ginie około 90% zarażonych. Później wirus znika i skrycie czeka, żeby móc ponownie zaatakować. Utwór ten prezentuje burzliwą historię badań nad ebolą. Pierwsi zakażeni, drobiazgowe opisy przebiegu choroby, specjalistyczne laboratoria, ścieżki rozwoju wirusa i dramatyczne pomyłki, które mogły przypieczętować nasz los już dawno temu. Ta książka to błyskotliwe połączenie literatury faktu z wstrząsającym thrillerem medycznym. Nie uważajcie tego za jakiś chłam, który opowiada o wymysłach ludzi. Potraktujcie to jako prawdę, która powoduje uczucie grozy i nie da o sobie zapomnieć.
Przypadek sprzyja umysłom przygotowanym.
W górnym prawym rogu okładki jest ukazany wirus ebola, widziany przez mikroskop. Niestety często mylona jest z ebola reston, która jest łagodniejsza. Objawy eboli to: wysoka gorączka, bóle mięśni, biegunka, wymioty, bóle brzucha, klatki piersiowej i głowy, wysypka. W szczytowej fazie choroby dochodzi do obfitych krwawień z jam ciała oraz krwotoków wewnętrznych. Chory zwykle traci przytomność i kontakt z otoczeniem, zdarza się, że doznaje zaburzeń psychicznych.
Zabicie kogoś może być łatwe i tanie. Nie musi kosztować więcej niż biurko.
Osoby występujące w powieści są autentyczne. Jedni zetknęli się z tym wirusem, ale wyleczyli się, drudzy zmarli na nią, a jeszcze inni prowadzili badania nad ebolą, często ryzykując życiem, aby ludzkość znalazła antidotum na tę chorobę. Szczerze podziwiam tych ludzi, bo ja nie odważyłbym się zbliżać do małp i pomieszczeń zakażonych.
Bardzo dołującą informacją jest to, że można zarazić się tym poprzez: kontakt z krwią, wydzielinami i płynami ustrojowymi chorego, dotykanie powierzchni, z którymi zarażona osoba miała kontakt oraz dotyk zmarłego.
AIDS to nie zemsta lasu tropikalnego, tylko pierwszy akt tej zemsty.
Obowiązkowa lektura dla ciekawych świata. Według mnie każdy powinien zainteresować się tą pozycją, aby mieć świadomość tego, że żyjemy w czasach, których pojawiają się choroby, mogące doprowadzić do wyginięcia ludzkości.Za książkę dziękuję: