Epopeja opowiada o przełomowym okresie historii Polski kresowej w bardzo szczególnym jej miejscu - na Wołyniu, o tym, jak Polska przestała tam istnieć i w jak niezwykle dramatycznych okolicznościach. Obraz tragedii buduje się stopniowo z relacji konkretnych osób. Pojedyncze wątki są bardzo indywidualne, choć podlegają tym samym zwrotom akcji i splatają się w spójną fabułę, odtwarzając niewiarygodną wojenną i powojenną historię ludzi urodzonych w II Rzeczypospolitej na obszarze istniejącego wówczas województwa wołyńskiego, ludzi, którzy doświadczyli okrucieństwa sowieckiego, niemieckiego, bestialstwa ukraińskich nacjonalistów i prześladowań nowej polskiej władzy za to, że chwycili za broń, by najpierw "nie dać się Ukraińcom", a potem walczyć z niemieckim okupantem w szeregach 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Opowiadają: Tadeusz Opała, Leon Laskowski, ks. Zbigniew Jan Staszkiewicz, Kazimierz Danilewicz, Józef Czerwiński, Janina Świąder, Eugeniusz Pindych, Aniela Dębska, Roman Witwicki, Władysław Filar. Relacje zebrał i opracował niestrudzony tropiciel polskości na obszarach postsowieckich - pisarz, dziennikarz i reporter - Marek A. Koprowski.

Historia tragicznego związku pomiędzy Judą Fawleyem, wiejskim kamieniarzem, który podjął nieudaną próbę wstąpienia do stanu duchownego, a Sue Bridehead, jego kuzynką i wolnomyślicielką, słuchającą głosu swej natury i przez to odrzucaną przez społeczeństwo. Niszcząc wszelkie poczucie niewinności i stanowiąc tragiczną wizję życia, Więzy miłości Juda nieznany niesie ze sobą wymowny obraz cierpienia, pełen odwołań do ludzkiej natury.To ostatnia i zarazem najbardziej kontrowersyjna powieść Hardy'ego. Wywołała szeroko zakrojone i wściekłe ataki - do tego stopnia, że, jak twierdził potem, skłoniło go to do porzucenia powieściopisarstwa. Głównym powodem wzburzenia stało się bezpośrednie ujęcie przez Hardy'ego tematyki seksualnej oraz niekonwencjonalne ukazanie fundamentów społeczeństwa wiktoriańskiego: brytyjskiego systemu szkolnictwa wyższego, małżeństwa oraz religii. Dziś książkę tę wielu uznaje za najlepszą w jego dorobku. [matras.pl]

Dla mieszkających na Wołyniu Polaków pamięć tego, co w XX wieku wydarzyło się w okolicach Dowbysza, Żytomierza czy Szepetówki, pozostaje wciąż żywa i bolesna. Od Wielkiego Głodu w latach 30. i przymusowej kolektywizacji, przez zsyłki do łagrów i wywózki na Daleki Wschód, bestialstwa banderowców oraz represje ze strony Sowietów - przez cały ten czas Polacy na Wołyniu robili wszystko, by ocalić własną tożsamość narodową oraz wychować w wierze katolickiej i poszanowaniu polskich tradycji następne pokolenia; by także one nie zapomniały o swoich korzeniach. Choć po upadku Związku Radzieckiego represje ustały, dla Polaków mieszkających na Wołyniu batalia o polskość i Kościół katolicki na Ukrainie jeszcze się nie zakończyła... Relacje oraz pozostałe materiały dotyczące prześladowań Polaków na sowieckiej Ukrainie zebrał i opracował niestrudzony tropiciel polskości na obszarach postsowieckich - pisarz, dziennikarz i reporter - Marek A. Koprowski.

Dzieje Wołyniaków to historia heroizmu prostych ludzi i cichego bohaterstwa duchownych, którzy w czasach sowietyzacji i ateizacji, ryzykując życie za rodaków i wiarę, umacniali na Ukrainie Kościół katolicki i poczucie przynależności do narodu polskiego.

Dzieje Polaków na Wołyniu to nie tylko historia ukraińskich rzezi. To zdecydowanie dłuższa i bogatsza epopeja pisana potem i łzami. Pisana krwią zamordowanych przez władze sowieckie w podziemiach odebranego wiernym kościoła w Połonnem. Tych, którzy podczas zesłania trudzili się w kazachskich kopalniach, i łzami tych, którzy potracili rodziny w wyniku Wielkiego Głodu oraz licznych represji. Dzieje Wołyniaków to historia heroizmu prostych ludzi i cichego bohaterstwa duchownych, którzy w czasach sowietyzacji i ateizacji, ryzykując życie za rodaków i wiarę, umacniali na Ukrainie Kościół katolicki i poczucie przynależności do narodu polskiego. Od Wielkiego Głodu lat trzydziestych i przymusowej kolektywizacji, przez zsyłki do łagrów i wywózki na Daleki Wschód, aż po bestialstwa banderowców oraz represje ze strony Sowietów, Polacy na Wołyniu robili wszystko, by ocalić własną tożsamość narodową oraz wychować w wierze katolickiej i poszanowaniu polskich tradycji następne pokolenia, które także nie powinny zapomnieć o swoich korzeniach. Choć po upadku ZSRR represje ustały, dla Polaków mieszkających na Wołyniu batalia o polskość i Kościół katolicki na Ukrainie się nie zakończyła. Nadal walczą o swobodne kultywowanie tradycji, nauczanie języka ojczystego czy jego obecność w liturgii. Robią, co mogą, by ocalić od zapomnienia tragiczną opowieść o poległych. Opowiadają o przeszłości, gdyż wiedzą, że w obliczu historii każdy, kto milczy na ten temat, jest po prostu zdrajcą.

Klaudia, młoda nauczycielka, rozpoczyna pracę w szkole w podkrakowskiej wsi. Kobieta skrywa wiele bolesnych tajemnic z dzieciństwa. Już pierwszego dnia wzbudza zainteresowanie w nieśmiałym Dawidzie. Pomiędzy młodymi zaczyna kiełkować serdeczna przyjaźń. Czy ma ona szansę, by przerodzić się w coś głębszego?

Powieść o miłości, o bardzo trudnych relacjach między matką, córką i ojcem. O narkomanii, gdzieś w tle; cichej i mało widocznej bez przesytu makabrycznych scen. Książka o poszukiwaniu siebie, odkrywaniu własnej kobiecości, z przynależnymi jej atrybutami: macierzyństwem, marzeniami i spełnieniem. Po samotnym dzieciństwie i nieudanym małżeństwie Magda ponownie wychodzi za mąż. Drugi mąż, jej były szef, zapewnia jej wszystko. Małżeństwo stanowi dla obojga spokojną przystań; bez zbytniej namiętności. Kiedy pojawia się dziecko, bohaterka nieświadomie, a zarazem trochę pod dyktando męża wycofuje się z życia. Żyje z dnia na dzień. Czasami pojawia się tęsknota do wielkiej miłości, szaleństwa, ale Magda łatwo radzi sobie z emocjami. Gdzieś w podświadomości tkwi w niej piekło, przeżyte za sprawą pierwszego męża i smutek dzieciństwa. Któregoś dnia okazuje się, że córka jest narkomanką…

Jest rok 1947. Stingo, początkujący pisarz, wynajmuje mieszkanie w Brooklynie. Piętro wyżej mieszka para, której burzliwe pożycie zwraca uwagę sąsiada. Zofia jest emigrantką z Polski, przeszła przez koszmar obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Natan jest Żydem, intelektualistą, a zarazem schizofrenikiem i narkomanem. Obsesyjnie gromadzi dowody zbrodni na narodzie żydowskim, żyje pragnieniem odwetu. Stingo staje się powiernikiem Zofii, która odkrywa przed nim prawdę o swoim ojcu, opowiada, jak w obozie próbowała wszelkich sposobów, by uratować swoje dzieci, wreszcie zdradza, do jakiego wyboru została zmuszona. Dręczona wyrzutami sumienia nie potrafi się otrząsnąć, a pogłębiające się szaleństwo Natana i jego obsesyjna zazdrość nie pomagają jej odzyskać równowagi. Zakochany Stingo próbuje wyrwać kobietę spod wpływu kochanka, ale Zofia musi sama dokonać kolejnego wyboru.

Łukasz był przekonany, że wszystkie problemy jego i jego żony się skończyły. Stawił już czoła porwaniu Justyny, całej jej tajemniczej przeszłości, a nawet odnalazł ją w środku wojennej zawieruchy w Afganistanie. Zawarł nowe przyjaźnie i uratował swoje małżeństwo. Ale czy na pewno? Okazuje się, że jego ukochana ma jeszcze jednego wroga, najgroźniejszego ze wszystkich, który dla zemsty gotów...

Chciałeś się tułać po świecie, będziesz się tułał, ocierając o śmierć bliskich, aż czwarte pokolenie zmaże twoje winy Jest druga połowa XVIII wieku. Joseph nie chce być kolejnym pokoleniem Neubinerów, którym przeznaczone jest tułacze życie. Zabiera żonę oraz trzech synów i razem decydują się szukać szczęścia na terenach Królestwa Galicji i Lodomerii. Ich małą ojczyzną stają się Łany, niewielka osada, gdzie remontują stary młyn i zaczynają spokojne życie. Kiedy wydaje się, że zła passa towarzysząca rodzinie minęła, na scenę wkracza tajemnicza moneta, fascynująca każdego, kto bierze ją w dłonie. Czy opowieści o klątwie są tylko legendą, czy moneta naprawdę skrywa złowieszczą tajemnicę?

Książki Moniki Sawickiej są jak spotkania z dobrą przyjaciółką, która wysłucha, pocieszy, przyniesie otuchę i pomoże ponieść największe nawet ciężary. Za rok o tej porze to ponowne spotkanie z Kornelią z Dobrze, że jesteś. Jeśli myśleliście, że jej problemy się skończyły, że już nic złego nie może jej spotkać, myliliście się. Poprzeczka idzie w górę, a problemy się mnożą. Na jaw wychodzą mroczne tajemnice z głębokiej przeszłości, a bohaterów opanowuje psychoza strachu. Przeszłość staje oko w oko z teraźniejszością. To tak, jakby Pan Bóg mówił: „Sprawdzam, ile jesteś w stanie znieść i jakim człowiekiem możesz się stać”. Ale ta historia to próba sił także dla Czytelnika - co wie o wybaczaniu i o sobie samym, jak daleko sięga Jego wyobraźnia, czy walczyłby o miłość i o siebie tak jak Kornelia?

Sądziła, że jej życie jest całkiem dobre, dopóki z dnia na dzień nie rozsypało się jak domek z kart. Każdego ranka, po przebudzeniu, pierwsze, o czym myśli, to alkohol. Uzależniła się od niego, kiedy zerwał z nią chłopak, a kolejny dramatyczny splot wydarzeń doprowadza do tego, że pije coraz więcej. Chociaż kobieta zdaje sobie sprawę z konsekwencji, nie jest w stanie odmówić sobie kolejnego drinka… Przynajmniej do czasu, gdy dochodzi do wniosku, że jeśli nie chce utonąć, musi coś ze sobą zrobić i uporządkować to, co zostało z jej codziennej egzystencji. Okazuje się, że życie nie tylko zabiera, ale także dużo daje. Wzruszająca opowieść o sile ludzkiej woli i o chęci do tego, aby ciągle walczyć o nowy, lepszy dzień.

Liwia Szwed ma dwadzieścia osiem lat i pracuje w klinice stomatologicznej. Pewnego dnia budzi się we wrocławskim szpitalu, obok siebie ma koleżankę z pracy – Wiktorię. Dowiaduje się, że została pobita przez narzeczonego, który uciekł z miejsca zdarzenia i jest poszukiwany przez policję. Wiktoria wspiera Liwię w rekonwalescencji, proponuje jej również wyjazd z Wrocławia na Pomorze, gdzie brat Wiktorii, Daniel, prowadzi „Zakątek weteranów” – miejsce odpoczynku dla żołnierzy powracających z misji zagranicznych. Początkowo Liwia odrzuca propozycję. Zmienia jednak zdanie, gdy jej oprawca dostarcza do szpitala bukiet kwiatów z sugestywnym liścikiem. Postanawia więc wyjechać i ukryć się przed Pawłem, do czasu aż ten nie zostanie zatrzymany przez policję. Kobiety ustalają, że nie zdradzą Danielowi prawdziwego powodu przyjazdu – okłamią go, że Liwia choruje na płuca i musi zmienić klimat. Daniel jest oczarowany Liwią, jednak nie daje tego po sobie poznać. Robi wszystko, aby dziewczyna czuła się u niego dobrze. Wspólne mieszkanie i praca zbliżają ich się do siebie, choć niektóre zachowania Liwii wzbudzają w nim niepokój. Któregoś dnia ktoś włamuje się na teren posesji. Liwia dostaje ataku paniki. Jest pewna, że to narzeczony ją odnalazł. Wyznaje Danielowi, co ją spotkało. Wściekły Daniel – były policjant, uruchamia swoje dawne znajomości i jedzie do Wrocławia, gdzie dowiaduje się, że narzeczony Liwii został już zatrzymany i to nie on włamał się na teren jego posesji. Jednak wkrótce znów ktoś demoluje dom, a Liwia ma dziwne przeczucia, że w pobliżu jest ktoś, komu bardzo nie podoba się jej obecność w „Zakątku weteranów”…

Liwia Szwed ma dwadzieścia osiem lat i pracuje w klinice stomatologicznej. Pewnego dnia budzi się we wrocławskim szpitalu, obok siebie ma koleżankę z pracy – Wiktorię. Dowiaduje się, że została pobita przez narzeczonego, który uciekł z miejsca zdarzenia i jest poszukiwany przez policję. Wiktoria wspiera Liwię w rekonwalescencji, proponuje jej również wyjazd z Wrocławia na Pomorze, gdzie brat Wiktorii, Daniel, prowadzi „Zakątek weteranów” – miejsce odpoczynku dla żołnierzy powracających z misji zagranicznych. Początkowo Liwia odrzuca propozycję. Zmienia jednak zdanie, gdy jej oprawca dostarcza do szpitala bukiet kwiatów z sugestywnym liścikiem. Postanawia więc wyjechać i ukryć się przed Pawłem, do czasu aż ten nie zostanie zatrzymany przez policję. Kobiety ustalają, że nie zdradzą Danielowi prawdziwego powodu przyjazdu – okłamią go, że Liwia choruje na płuca i musi zmienić klimat. Daniel jest oczarowany Liwią, jednak nie daje tego po sobie poznać. Robi wszystko, aby dziewczyna czuła się u niego dobrze. Wspólne mieszkanie i praca zbliżają ich się do siebie, choć niektóre zachowania Liwii wzbudzają w nim niepokój. Któregoś dnia ktoś włamuje się na teren posesji. Liwia dostaje ataku paniki. Jest pewna, że to narzeczony ją odnalazł. Wyznaje Danielowi, co ją spotkało. Wściekły Daniel – były policjant, uruchamia swoje dawne znajomości i jedzie do Wrocławia, gdzie dowiaduje się, że narzeczony Liwii został już zatrzymany i to nie on włamał się na teren jego posesji. Jednak wkrótce znów ktoś demoluje dom, a Liwia ma dziwne przeczucia, że w pobliżu jest ktoś, komu bardzo nie podoba się jej obecność w „Zakątku weteranów”… /Powyższy opis pochodzi od wydawcy/.

Karolina, po tragicznej śmierci męża i utracie dziecka, długo nie może dojść do siebie. Zachęcona przez przyjaciółkę postanawia przelać swoje emocje na kartki książki. Pomysł okazuje się strzałem w dziesiątkę, a Karola pisze i kolejne powieści. Oparcie znajduje w przyjaciółkach – krzykliwej i przebojowej Sylwii oraz dopiero co poznanej za pośrednictwem Internetu Caro. Z czasem okazuje się, że z wirtualną znajomą łączy ją zadziwiająco wiele podobieństw, a w kobietach rodzi się podejrzenie, że mogą one być ze sobą spokrewnione. Wrażenie to jest tym silniejsze, że Karolina nigdy nie poznała swojego ojca, który zmarł przed jej narodzinami, a jej matka uparcie nabiera wody w usta, kiedy kobieta próbuje dowiedzieć się czegoś o swoich korzeniach. Caro również odnosi wrażenie, że jej rodzina coś przed nią ukrywa. Czy stare zdjęcia, które obie kobiety posiadają, mogą przedstawiać tego samego mężczyznę – Karola, który prawdopodobnie jest ich ojcem? Nic nie jest jednak takie, jak się wydaje, w dodatku nie tylko Karolina i Caro ukrywają swoje małe sekrety…

Rodzina Stawińskich w obliczu nowych problemów. Stawińscy próbują dostosować się do powojennej rzeczywistości, ale wciąż oddalają się od siebie. Powrót zaginionego Andrzeja niewiele zmienia, bo syn Zygmunta nie toleruje ani ojca, ani starszych sióstr. W dodatku nie stroni od szemranego towarzystwa. Zosią interesuje się jeden z pracowników poznańskiego Ceglorza, ale kobieta nie jest gotowa otworzyć się na nowego mężczyznę. Potrzebuje czasu, aby przeżyć żałobę po zmarłym mężu, w dodatku nieustannie zajęta jest córką, która sprawia problemy. Z kolei Wanda trzyma na dystans zakochanego w niej Witka, bo tak jak Zosia jest wierna pierwszej miłości. Jednak wskutek grożącego jej niebezpieczeństwa powoli zmienia do niego nastawienie. Jadzia wychodzi za mąż za majętnego Tomasza Bartoszaka. Niestety szczęście małżeńskie nie trwa długo, zmącone przez uprzedzoną do niej teściową. Problemy rodzinne schodzą na dalszy plan, gdy w Poznaniu dochodzi do wystąpień robotniczych przeciwko władzy. Stawińscy czynnie uczestniczą w strajku, za co mogą zapłacić najwyższą cenę.

Nie możesz zatrzymać żadnego dnia, ale możesz go nie stracić. Berenika i jej przyjaciele doświadczą w Nabokowie specyfiki czasu i jego niepowtarzalności. Dowiedzą się, że można coś przeżyć jeszcze raz, ale już nigdy w taki sam sposób. Jesień przyniesie wyjaśnienie tajemnic ukrytych we dworze, błąkających się wśród pól i pochowanych po lasach. Przynajmniej tych tajemnic, które pozwolą się okiełznać. Wszak życie też nie daje odpowiedzi na wszystkie zadawane pytania… To pożegnanie z bohaterami i z miejscem, ale niekoniecznie rozstanie z ich żywiołami. Przecież każdy ma jakieś swoje Kilimandżaro, więc każdy może mieć i swój Naboków.

Czy przystojny nieznajomy może się okazać księciem z bajki a restauracja miejscem, gdzie ten sen się spełni? Magda czasem ma ochotę wszystko rzucić ľ beznadziejne życie, beznadziejny były facet, beznadziejne perspektywy. Marzy, by po powrocie do domu mieć się do kogo przytulić, spędzić wieczór przy świecach, a noc w ramionach ukochanego. Niespodziewanie jej życie przewraca się do góry nogami. W drodze do pracy wpada na Roberta ľ mężczyznę z marzeń. I wszystko byłoby cudownie, gdyby ten w końcu nie stwierdził, że to, do czego między nimi doszło było błędem. Czy Magda pokona przeciwności losu, odnajdzie sens życia i zdobędzie prawdziwą miłość, której zapach unosi się w powietrzu?

Wszyscy wiemy, że życie potrafi zaskakiwać i stawia przed nami wciąż nowe wyzwania. Aby zrobić krok do przodu, często trzeba najpierw wykonać kilka kroków do tyłu. Należy także pogodzić się z przeszłością i przestać ją rozpamiętywać. Majka doskonale o tym wie, lecz pomimo upływu czasu żyje tym, co dla Michała bezpowrotnie przeminęło. Oboje nie są już tacy sami, lecz w sercu Majki wspomnienie pierwszej miłości nadal zajmuje ważne miejsce. Jest szczęśliwa, ma dom, dobrze prosperującą firmę, a przede wszystkim Gabrysię, lecz pomimo usilnych prób nie potrafi zapomnieć o przeszłości. Michał Rawicz wciąż gra w jej sercu i myślach pierwsze skrzypce. A może nie jest jeszcze za późno? Trzeba działać, bo tylko ludzie odważni sięgają gwiazd! Majka niczego nie planuje, lecz nowe okoliczności wydają się jej sprzyjać. Zawsze była uparta i umiała postawić na swoim. Podejmuje więc grę, by zrobić kolejny krok w chmurach. Czy do zaćmienia słońca zostało jeszcze trochę czasu? /lubimyczytac.pl/