Życie Mikołaja Kopernika godne jest wielkiej powieści. I oto właśnie ona. Urodzony pod koniec XV wieku w Polsce, na terenach opanowanych przez Krzyżaków, dzięki swemu wujowi podejmuje studia na uniwersytetach Europy, staje się wielkim uczonym i mężem Kościoła. Pośrodku zawirowań politycznych i religijnych tamtych niespokojnych czasów dokonuje rewolucyjnego odkrycia, które na zawsze zmienia myślenie człowieka o świecie. Akcja tej powieści biegnie po uliczkach Krakowa, na uniwersytetach w Bolonii i Florencji, w obserwatorium astronomicznym w Norymberdze i po korytarzach Watykanu. ukryj.

Choć historycy nie są pewni kim był Teofil, który jest adresatem zarówno Ewangelii Łukasza, jak i Dziejów Apostolskich, książka O'Briena przedstawia go jako kochającego, choć agnostycznego, wuja św. Łukasza. Teofil przygarnia Łukasza, którego rodzice stali się ofiarami epidemii, i pomaga mu wrócić do zdrowia (Teofil jest lekarzem). Teofil i jego żona Peonia wychowują Łukasza jak własnego syna, i ten z czasem uznaje Teofila za ojca, przyjmując nie tylko zawód Teofila, ale także jego miłość do greckiej literatury i filozofii. Łukasz opuszcza wioskę jako młody człowiek, porzucając zawód (a także perspektywę małżeństwa), i staje się członkiem tego, co było wówczas uważane za niebezpieczną sektę żydowską. Teofil wyrusza w podróż, aby przywieźć swojego ulubionego adoptowanego syna z powrotem. Tymczasem Łukasz, wówczas już ewangelista, jeśli nie święty, ma inne plany. Teofil wyniósł greckie ideały mądrości i rozumu do rangi bóstw, więc Łukasz nie spodziewa się, ze wuj przyjmie jego opowieści z drugiej ręki jako artykuły wiary i namawia swego uczonego ojca do osobistej rozmowy ze świadkami i przekonania się osobiście. Teofil niechętnie zgadza się, ale pod warunkiem, że będzie mógł porozmawiać z każdym, nie tylko zwolenikami Jezusa. I tak dowiadujemy się o fascynujących spotkaniach, m.in. z Azar Bar Hiramem (pan młody z Kany) i Eleazarem Ben Efrayimem (Łazarzem), ale także z Barakiem "fałszywym prorokiem" oraz faryzeuszem, który chełpił się swoim udziałem w zdradzeniu Jezusa (choć nie chciał podać imienia). Teofil odbył znacznie więcej pozytywnych rozmów niż negatywnych i odkrył znacznie więcej radości tych, którzy mówili: "Jestem małym człowiekiem i wielu rzeczy nie wiem, ale zmienić wodę w wino to największa rzecz jaką widziałem" (str 224) albo „I wtedy … umarłem. Przepraszam jeśli cię wystraszyłem … ale byłem 4 dni w grobie kiedy on … wezwał mnie i powróciłem do życia” (str 261) niż podstępu tych, którzy twierdzili „kiedy miałem pięć lat, on powiedział ‘ty też będziesz prorokiem’ i uformował z prochu kształt żółwia i ten zaczął się ruszać’” albo odburknęli „tak! Widziałem jeden z jego cudów na własne oczy. Ale nie dałem się nabrać ani przez moment. Magicy potrafią robić takie rzeczy mocą diabła” (str 267). Teofil ostatecznie nie dał się przekonać i wrócił do domu bez wiary i bez Łukasza. Ale w końcu po ciężkiej chorobie ukazał mu się diabolos, który pokazał mu nicość całej jego „godności, kosztownych szat, wzniosłego umysłu i statusu” (str 428). W końcu mały chłopiec pojawił się w pokoju „jak żaden chłopiec, którego dotąd widziałem” i wygłosił zaproszenie „z autorytetem, jakiego dotąd w niczyim głosie nie słyszałem.”

Maria Simma to austriacka mistyczka (1915-2004), która miała kontakty z duszami czyśćcowymi. Trzykrotnie usiłowała wstąpić do klasztoru, ale spotkała się z odmową ze względu na stan zdrowia. Od 1940 r. zaczęła mieć widzenia dusz czyśćcowych. Widzeniom tym towarzyszyły dotkliwe cierpienia fizyczne. Teolodzy i psychiatrzy wielokrotnie badali Marię Simmę oraz przesłanie, które głosi, i nigdzie nie dopatrzyli się śladów oszustwa czy choroby psychicznej. W rozmowie z dziennikarzem Nickiem Eltzem opisuje ona swoje życie, doświadczenia i przekazuje przesłanie dotyczące pomagania duszom w czyśćcu ciepiącym.

Dwie książki w jednej, obie traktują o zjawisku New Age. Pierwsza z nich to historia życia człowieka, który na fali młodzieżowej kontestacji lat 60-tych zetknął się z religiami wschodu podczas studiów na uniwersytecie. R. Baer opisuje swoje doświadczenia duchowe związane z wejściem i działalnością w szerokim nurcie ruchu New Age. Po jakiś czasie stał się tak sławny, że działalność na tym polu zapewniła mu dobrobyt finansowy (zajmował się tzw. ,,zdrowiem holistycznym''). Z biegiem czasu zaczął jednak zauważać, że zaczyna się z nim dziać coś niedobrego - zaczął odczuwać namacalną obecność jakiejś ,,złej siły'' w swoim życiu. O tym jak wyszedł z ruchu i jakie trudności (w tym duchowe) napotkał na swojej drodze można się dowiedzieć czytając tę książkę... Oprócz osobistej relacji R. Baer prezentuje w swej pracy olbrzymią ilość materiału faktograficznego dotyczącego New Age-u (opisy szkoleń związanych z tym ruchem, spis czasopism itp). Druga część książki (druga książka?) to rozważania na temat kultury i filozofii ruchu New Age oraz jego stosunku do chrześcijaństwa. Szczególnie ta ostatnia kwestia jest godna uwagi, gdyż pokazuje hipokryzję panującą wśród działaczy New Age-u, którzy pomimo swej wylewnej tolerancji nienawidzą chrześcijaństwa. Praca o. Samuela pokazuje ponadto, że niemożliwym jest bycie jednocześnie ,,newagersem'' i chrześcijaninem.

Książka odsłania nieznane kulisy największej w historii Polski katastrofy lotniczej oraz śledztwa w tej sprawie. Małgorzata Wassermann, córka posła, który zginął w katastrofie, ujawnia m.in. szczegóły przesłuchania w Moskwie, w czasie którego doszło do próby zwerbowania jej przez agentkę rosyjskich służb i przedstawia najbardziej prawdopodobny przebieg dramatu. Książka Zamach na prawdę przedstawia nieznane kulisy katastrofy i śledztwa smoleńskiego. Małgorzata Wassermann, córka zmarłego posła, aktywnie zaangażowana w sprawy rodzin smoleńskich, w rozmowie z Bogdanem Rymanowskim opowiada o katastrofie, pobycie w Moskwie (m.in. próbie zwerbowania jej przez agentkę FSB), rozmowach z premierem Tuskiem, rosyjskich agentach i prowokatorach, którzy próbowali nawiązać z nią kontakt już w Polsce, o podejrzeniu inwigilowania przez ABW. Celem publikacji jest ukazanie prawdy o katastrofie, przedstawienie najbardziej prawdopodobnej przyczyny tragedii, działań rządu, prokuratury i innych służb. Małgorzata Wassermann - naoczny świadek wydarzeń - podsumowuje i ocenia stan wiedzy o tym, co wydarzyło się 10 kwietnia 2010 roku i kulisach związanych z wyjaśnianiem katastrofy smoleńskiej.

Tytułowa zgoda na świat to nie akceptacja go z całym złem jakie na nim się dzieje - podkreśla ks. Twardowski. Zgoda na świat to zdziwienie jego pięknem i zawsze zwyciężającą dobrocią - dodaje poeta.

Archeologów z Ziemi Świętej nęci idea odnalezienia grobu Mojżesza. W pewnej jaskini e Betanii, wiosce położonej nad rzeką Jordan, gdzie został ochrzczony Jezus, ojciec Matteo odkrywa szkielety z żelazną obrożą na szyi, przypominająca obroże niewolników. Widnieją na nich tajemnicze znaki. Kiedy okazuje się, że znaki przedstawiają herb Fryderyka II, w wokół archeologa i jego odkrycia zaczynają dziać się dziwne rzeczy, Matteo rozumie, że natrafił na coś zaskakującego. Pewien tajemniczy szejk - handlarz i przemytnik dzieł sztuki - oraz tajne służby jordańskie żywią przekonanie, że zakonnik może naprowadzić ich na ślad skarbu, który cesarz pozostawił na tych terenach podczas krucjaty. Ojciec Matteo i nuncjusz apostolski z Ziemi Świętej uważają natomiast, że bliscy są nieoszacowanego dla chrześcijaństwa odkrycia.

W objawieniach przeczytamy między innymi o proroctwach zapowiadających narodziny Maryi, a także o jej życiu od dzieciństwa aż po odejście z tego świata. Dzięki lekturze poznamy środowisko w jakim się wychowała, jej pokorę, skromność i szlachetną powściągliwość, oraz rolę jaką odegrała w historii zbawienia jako Służebnica Pana i Matka Jezusa. Możemy też na nowo odkryć misję Maryi jako Powierniczki Apostołów i Przywódczyni młodego Kościoła, prowadzącą wszystkich wierzących do Chrystusa. Bł. Anna Katharina Emmerich (1774-1824) była niemiecką zakonnicą beatyfikowaną przez Jana Pawła II. O autentyczności tych wizji świadczy m.in. odnaleziony domek Maryi w Efezie.