Antygona to dzieło o charakterze uniwersalnym niesie przekaz aktualny zawsze i wszędzie. Heroiczna bohaterka Sofoklesa przekonuje o istnieniu odwiecznych, niepisanych, tkwiących w nas praw moralnych, boskich z pochodzenia i niewzruszalnych, którym sprzeniewierzyć się nie wolno, nawet gdy ceną za dochowanie im wierności staje się własne życie. Eksponując znaczenie niezniszczalnych więzów między krewnymi, poeta podkreśla, że z natury człowieka wynika obowiązek objęcia osób bliskich miłością i niesolidaryzowania się z nimi w nienawiści.

Antygona ľ tragedia Sofoklesa z roku 442 p.n.e.. Nazywana jest tragedią władzy i klasyfikowana jako chronologicznie ostatnia z cyklu trzech tragedii tebańskich (Król Edyp, Edyp w Kolonie, Antygona) opartych na mitach o tebańskim rodzie Labdakidów.

Antygona to dzielo o charakterze uniwersalnym niesie przekaz aktualny zawsze i wszedzie. Heroiczna bohaterka Sofoklesa przekonuje o istnieniu odwiecznych, niepisanych, tkwiacych w nas praw moralnych, boskich z pochodzenia i niewzruszalnych, którym sprzeniewierzyc sie nie wolno, nawet gdy cena za dochowanie im wiernosci staje sie wlasne zycie. Eksponujac znaczenie niezniszczalnych wiezów miedzy krewnymi, poeta podkresla, ze z natury czlowieka wynika obowiazek objecia osób bliskich miloscia i niesolidaryzowania sie z nimi w nienawisci.

Klasyczna tragedia grecka o charakterze uniwersalnym. Koncentruje się wokół konfliktu równorzędnych racji, których reprezentantami są Antygona i Kreon. Wzorcowe dzieło pod względem formalnym i psychologicznym. Lektura poprzedzona jest szczegółowym i przejrzystym opracowaniem, polecanym zarówno nauczycielom, jak i uczniom.

Biblioteczka Opracowań to seria wydawnicza prezentująca omówienia problemowe lektur szkolnych, adresowane do uczniów i nauczycieli szkół średnich i podstawowych. Pozwala na lepsze zrozumienie utworów literackich, dostrzeżenie walorów artystycznych, jest też wygodną pomocą w powtarzaniu wiadomości przed maturą. Opracowania powstały we współpracy historyków literatury i nauczycieli języka polskiego.

Biblioteczka Opracowań to seria wydawnicza prezentująca omówienia problemowe lektur szkolnych, adresowane do uczniów i nauczycieli szkół średnich i podstawowych. Pozwala na lepsze zrozumienie utworów literackich, dostrzeżenie walorów artystycznych, jest też wygodną pomocą w powtarzaniu wiadomości przed maturą. Opracowania powstały we współpracy historyków literatury i nauczycieli języka polskiego.

Biblioteczka Opracowań to seria wydawnicza prezentująca omówienia problemowe lektur szkolnych, adresowane do uczniów i nauczycieli szkół średnich i podstawowych. Pozwala na lepsze zrozumienie utworów literackich, dostrzeżenie walorów artystycznych, jest też wygodną pomocą w powtarzaniu wiadomości przed maturą. Opracowania powstały we współpracy historyków literatury i nauczycieli języka polskiego.

Elektra i jej brat, Orestes, są dziećmi władcy Myken i Argos, Agamemnona, i jego żony, Klitajmestry. Kiedy król wyrusza pod Troję, by odbić z rąk Parysa Helenę, piękną, choć wiarołomną żonę swego brata, Menelaosa, Klitajmestra dopuszcza się zdrady, a po powrocie męża zabija go i poślubia jego kuzyna, Ajgistosa. Jednak Elektra i Orestes postanawiają pomścić śmierć ojca. Czy jednak matkobójstwo zostanie im przebaczone przez bogów i los, czy znajdą w sobie dość odwagi, by spełnić swój okrutny zamiar?...

Sofokles ujął w "Królu Edypie" najbardziej tragiczny moment mitu, kiedy Edyp u szczytu powodzenia, szczęśliwy władca, mąż i ojciec, dowiaduje się, że żyje w nieświadomości, a w rzeczywistości jest najnieszczęśliwszym z ludzi: zamordował swego ojca, poślubił matkę, jego dzieci pochodzą z przeklętego przez bogów i ludzi związku, a on sam, uciekając przed przeznaczeniem, dopomógł w realizacji wszystkich złych wróżb.

"Król Edyp" jest najwybitniejszym dziełem Sofoklesa. Tragedia przedstawia bezsilność wobec nieodgadnionych praw losu. Ukazuje historię tytułowego Edypa, próbującego oszukać przeznaczenie, chcącego żyć spokojnie, w zgodzie ze światem. Tragizm to podstawowe pojęcie związane z tragedią, nie tylko antyczną. Określa sytuację opartą na nierozwiązywalnym konflikcie wartości czy też nieunikniony splot okoliczności, które uniemożliwiają pomyślny wybór i skazują każde działanie na katastrofę. Bohater sam ściąga na siebie zgubę, a jego losy są uzależnione od sił wyższych: fatum czy wyroków boskich. Ironię tragiczną doskonale widać na przykładzie Edypa. Edyp jest synem Jokasty i Lajosa. W dzieciństwie został porzucony przez swoich rodziców, gdyż wyrocznia przepowiedziała im, iż syn doprowadzi do ich śmierci. Chłopiec zostaje znaleziony przez pasterzy i oddany do Koryntu, gdzie opiekuje się nim Polibos. Gdy dorasta wybiera się do wyroczni delfickiej, która przepowiada mu, że zabije ojca i ożeni się ze swoja matką. Edyp, sądząc, że jego ojczyzną jest Korynt, postanawia założyć rodzinę i dom gdzie indziej. W czasie wędrówki napotkał wóz z panem. Było to w ciasnym wąwozie, żaden z nich nie chciał ustąpić i wybuchła kłótnia. Edyp pozabijał wszystkich, nie domyślał się nawet, że ów mężczyzna jest jego prawdziwym ojcem... W czasie swojej długiej tułaczki Edyp rozwiązał zagadkę okrutnego Sfinksa i tym samym objął tron w Tebach, poślubił Jokastę.... Edyp przedstawiony jest jako dobry władca, pełen troski i miłości do swojego ludu. Cieszy się szacunkiem, dba o losy państwa. Więc, gdy Teby nawiedzają nieszczęścia, zarazy, poddani bez wahania zwracają się do niego o pomoc. Wierzą, mają do niego zaufanie.

Sofokles ujął w "Królu Edypie" najbardziej tragiczny moment mitu, kiedy Edyp u szczytu powodzenia, szczęśliwy władca, mąż i ojciec, dowiaduje się, że żyje w nieświadomości, a w rzeczywistości jest najnieszczęśliwszym z ludzi: zamordował swego ojca, poślubił matkę, jego dzieci pochodzą z przeklętego przez bogów i ludzi związku, a on sam, uciekając przed przeznaczeniem, dopomógł w realizacji wszystkich złych wróżb.

Antyczna tragedia Ajschylosa, jednego z trzech wielkich tragików, wykorzystuje słynny motyw zabójstwa króla Agamemnona przez własną żonę, zemsty ich syna i jej konsekwencji.

Antyczna tragedia Ajschylosa, jednego z trzech wielkich tragików, wykorzystuje słynny motyw zabójstwa króla Agamemnona przez własną żonę, zemsty ich syna i jej konsekwencji.