Majjada opowiada amerykańskiej dziennikarce o wstrząsających losach irackich kobiet za reżimu Saddama Husajna. Historia Majjady jest zupełnie niewiarygodna. Kobiety te przeżywają cierpienia, tortury, strach przed egzekucją, tęsknotę za rodzinami. Wtrącona do więzienia, dzieliła celę z siedemnastoma "kobietami cienia", nie znającymi nawzajem swych imion i twarzy, bez szans na proces i ujawnienie ich losu. Aby nie dopuścić do siebie krzyków innych więźniów, opowiadały o swoim życiu. Teraz ich historie ujrzały światło dzienne.

Piekło to za mało… Wojna musiała prędzej czy później dotrzeć do niewielkiej jazydzkiej wioski u podnóża góry Sindżar w północnym Iraku. Osiemnastoletnia Dżinan i członkowie jej rodziny od dawna zdawali sobie sprawę z zagrożenia, jakie niosła ze sobą ekspansja Państwa Islamskiego na pobliskich terenach. Gotowi do drogi, wciąż opóźniali jednak wyjazd w bezpieczniejsze miejsce. Nie mogli uwierzyć w to, że ich spokojny, położony na uboczu kawałek świata może zniknąć z powierzchni ziemi. Łudzili się, że obronią ich stacjonujący nieopodal kurdyjscy peszmergowie. Niestety, w kluczowym momencie Kurdowie zostawili jazydów własnemu losowi, a kawalkada uciekających cywilów była łatwym łupem dla zwyrodnialców w mundurach ISIS. To właśnie wtedy zaczął się dramat Dżinan i innych jazydzkich kobiet. Rozdzielenie z rodziną, bicie, poniżanie, tortury i seksualne niewolnictwo - tylko tego mogły się spodziewać od swoich oprawców. Osiemnastoletnia bohaterka tej książki przetrwała i uciekła z tego piekła dzięki swojej odwadze i determinacji, w imię miłości do męża. Nie wszystkie jazydki miały tyle szczęścia. Dżinan i Thierry Oberlé, reporter francuskiego dziennika „Le Figaro”, poznali się przypadkiem na początku zimy 2014 roku. Dżinan opowiedziała wówczas Thierry’emu swoją historię. Za prostotą i precyzją jej słów krył się wewnętrzny dramat. Była „ocalałą z piekła”. Miała osiemnaście lat, ale wyglądała na więcej. Była mężatką. Sprzedano ją dwóm „bojownikom” - policjantowi i imamowi, była więziona i torturowana. Zmuszono ją do przejścia na islam, podobnie jak pozostałe niewolnice. Dżinan miała szczęście. Udało jej się uciec. Jej „odrodzenie” możliwe stało się między innymi dzięki tej książce, powstałej z myślą o niej samej i o wszystkich kobietach, które spotkał podobny los, także i tych, które przypłaciły swoje przejścia życiem.

Wprost z bezpiecznego świata dzieciństwa, spędzonego w uprzywilejowanym, kosmopolitycznym Iraku lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, życie rzuca Selmę Masson w pełen intryg i tragedii świat rządów brutalnego dyktatora. Władze aresztują i torturują jej męża, ambasadora Iraku w Hiszpanii. A ona, by pomóc mężowi, decyduje się na spotkanie z Saddamem Husajnem, które trudno wymazać z pamięci... Książka wyrasta z przyjaźni między dwiema kobietami z dwóch odmiennych kultur. Selma, dziś obywatelka Australii, opowiada swoją historię Michelle McDonald, a ta wiedzie czytelnika przez niezwykłe życie Selmy i maluje sugestywny obraz irackiej rzeczywistości. Pokazuje na co gotowa jest kobieta, by chronić najbliższych.