Archipelag GUłag monumentalna praca słynnego pisarza i myśliciela Aleksandra Sołżenicyna, poświęcona więzienno-obozowej martyrologii narodu rosyjskiego i obywateli innych republik zSRR i krajów, łączy w sobie elementy powieści, autobiografii, reportażu, wspomnień świadków i uczestników. Dzięki tej książce, opublikowanej w Paryżu w latach 1973-1975, świat poznał prawdę o łagrach i skrywanej przed opinią publiczną części historii zSRR. Archipelag GUłag, wielki akt oskarżenia systemu totalitarnego, panującego w związku Radzieckim, jest nie tylko niezwykłym dokumentem zbrodniczej epoki, lecz także utworem o niepodważalnych walorach literackich.

"Archipelag GUŁag" - monumentalna praca słynnego pisarza i myśliciela Aleksandra Sołżenicyna, poświęcona więzienno-obozowej martyrologii narodu rosyjskiego i obywateli innych republik ZSRR i krajów, łączy w sobie elementy powieści, autobiografii, reportażu, wspomnień świadków i uczestników. Dzięki tej książce, opublikowanej w Paryżu w latach 1973-1975, świat poznał prawdę o łagrach i skrywanej przed opinią publiczną części historii ZSRR. "Archipelag GUŁag", wielki akt oskarżenia systemu totalitarnego panującego w Związku Radzieckim, jest nie tylko niezwykłym dokumentem zbrodniczej epoki, lecz także utworem o niepodważalnych walorach literackich.

Z "Archipelagu..." poznał świat prawdę o łagrach. GUŁag - system obozów pracy przymusowej w ZSRR, którego więźniami byli zarówno przestępcy kryminalni, jak i osoby uznawane za społec znie niepożądane lub politycznie podejrzane. Liczący ponad półtora tysiąca stron Archipelag Gułag poświęcony jest martyrologii narodów wchodzących w skład ZSRR w latach 1 918-1956. W tej monumentalnej pracy Sołżenicyn przedstawił nieznaną, skrywaną przed opinią publiczną część historii państwa sowiecki ego. Z kronikarską dokładnością opisał fakty, których poza nim (po aresztowaniu w 1945 r. skazano go na 8 lat więzienia i zsyłkę na Syber ię za "antyradziecką agitację i propagandę") było świadkami dwustu jego rozmówców - byłych więźniów GUŁagu. Najważniejsze, trzytomowe dzieło, napisane w formie relacji historycznej. Jest wymownym świadectwem zbrodniczej działalności systemu komunistycznego w ZSRR. Autor, wykorzystując swoje doświadczenia, pokazał rozwój i rozprzestrzenianie się systemu więziennictwa rad zieckiego, którego celem pierwotnym miała być "eliminacja wrogich klas społecznych". W konsekwencji powstał cały "archipelag" obozów koncentracyjnych i obozów morderczej pracy, nazwany od instytucji zarządzającej (Gławnoje Uprawlenije Łagierej) Archipelagiem GUŁag . Dzieło jest świadectwem stopniowego odzierania człowieka z jego godności i zmuszania do niewolniczej pracy pod bardzo wzniosłymi h asłami. Książka ta na Zachodzie wywołała ogromne poruszenie, które doprowadziło do rozwiania iluzji na temat systemu komunistycznego oraz osłabienia wpływów komunistów zachodnioeuropejskich. Dokłady opis represji stalinowskich, aparatury wywiadowczej, metod przesłuchania, metod śledczych i pobytu w więzieniu, doskonale ró wnież zarysowany rys historyczny Europy i sytuacja polityczna Rosji w latach 1918-1956. Archipelag Gułag jest nie tylko wyjątkowym dokumentem epoki lecz także utworem o niewątpliwych walorach literackich.

Liczący ponad półtora tysiąca stron "Archipelag GUŁag" poświęcony jest martyrologii narodów wchodzących w skład ZSRR w latach 1918-1956. W tej monumentalnej pracy Sołżenicyn przedstawił nieznaną, skrywaną przed opinią publiczną część historii państwa sowieckiego. Z kronikarską dokładnością opisał fakty, których poza nim (po aresztowaniu w 1945 r. skazano go na 8 lat więzienia i zsyłkę na Syberię za "antyradziecką agitację i propagandę") było świadkami dwustu jego rozmówców - byłych więźniów GUŁagu. Zapomina się niekiedy, że "Archipelag GUŁag" będąc jednym wielkim aktem oskarżenia totalitarnego systemu panującego w Związku Radzieckim, jest nie tylko wyjątkowym dokumentem epoki lecz także utworem o niewątpliwych walorach literackich.

Najważniejsza monografia radzieckich obozów pracy, w których zginęło sześć milionów ludzi. Rozrzucone po całym ZSRR gułagi tworzyły sieć, nazwaną przez Sołżenicyna "archipelagiem". Przewinęło się przez nie trzydzieści milionów więźniów, wrogów systemu i zwykłych przestępców. Autorka dotarła do osób, które to piekło przeżyły i opowiadają całą makabryczną prawdę. Korzystała ze słynnych książek (m.in. Sołżenicyna, Szałamowa i Herlinga-Grudzińskiego) i z materiałów zebranych w Rosji już po upadku komunizmu.

Książka o inicjacji dwudziestoletniego człowieka w totalitaryzm XX wieku. Autor w sowieckim łagrze uczył się, na czym polega w praktyce ''nowa moralność'', którą postanowili wprowadzić w życie ideolodzy totalitaryzmu i jakie wynikają z niego zagrożenia dla naszego człowieczeństwa.

Nowe wydanie z okazji Roku Gustawa Herlinga-Grudzińskiego. Jedno z najważniejszych świadectw więźnia łagru i zarazem jeden z najistotniejszych utworów w historii polskiej - i światowej - literatury XX wieku. Wstrząsająca wiwisekcja mechanizmów sowieckiego totalitaryzmu i obraz ludzkiej natury wystawionej na najcięższą z prób. Słowem: książka, którą - jak stwierdził Albert Camus - „powinno się wydawać i czytać we wszystkich krajach świata”. „Są to opowieści o niewyobrażalnym zdziczeniu i upodleniu ludzi, ale też - o heroicznym poszukiwaniu nadziei i wolności, miłości i przyjaźni, a więc uczuć, które obóz miał całkowicie zniszczyć”. Włodzimierz Bolecki