Mieczysław Sylwester Garsztka to postać fascynująca, lecz obecnie praktycznie zapomniana. Losy tego dwudziestolatka, który przeżywszy koszmar okopów Wielkiej Wojny, mimo rzucanych pod nogi kłód, stał się w ciągu zaledwie kilku tygodni asem lotnictwa, pełne są spektakularnych sukcesów, życiowych przełomów, tragicznych zdarzeń. Rozdarty między pragnieniem zwykłego przeżycia, walki o niepodległą Polskę i miłością do kobiety Garsztka żył, mając za siostrę śmierć i udowadniając, że dla ludzi z wartościami nie ma rzeczy niemożliwych. As i dama to porywająca oraz bogato umocowana w faktografii historia o ambicji, podążaniu za marzeniami oraz ich realizacji. To również opowieść o dawnej Bydgoszczy, Warszawie, Lwowie, panujących w Cesarstwie Niemieckim podziałach i nieustępliwości ducha, która potrafiła je przełamać, a także o nadzwyczajnym męstwie, które pozwala latać nawet wtedy, gdy tak łatwo można zginąć.

W 1937 roku Iza i Janek zakochują się w sobie. Niestety niedługo potem wybucha wojna, która sprawia, że ich plany obracają się w gruzy. Janek angażuje się w walki powietrzne i traci kontakt z ukochaną. Tymczasem los nie oszczędza Izy. Kobieta wraz z małą córeczką zostaje zmuszona do podjęcia decyzji, która na zawsze zaważy na jej przyszłości. Próbuje przy tym żyć nadzieją, że gdy skończy się wojna, Janek wróci i uratuje ją z rąk oprawcy. Nie wie jednak, że stawką jest nie tylko ich miłość, ale i życie. Jak wiele można poświęcić, by uratować ukochaną osobę? Czy miłość rzucona w wir okrutnej historii w końcu zwycięży?

Zdumiewająca historia pilotek Kobiecych Sił Powietrznych, których odwaga podczas II wojny światowej zmieniła zwyczajne kobiety w niezwykłe bohaterki. Jest 1941 rok. Audrey Coltrane zawsze chciała latać. Od małego błagała ojca, żeby nauczył ją tego na pobliskim lotnisku w Teksasie. Dlatego też kiedy rozpoczęła się wojna w Europie, bez wahania zapisała się na szkolenie pilotów wojskowych na Hawajach. Teraz nie ma czasu na romantyczne uniesienia, nawet z niezwykle pociągającym porucznikiem Jamesem Hartem, który wkrótce będzie jej tak drogi jak kobiety, z którymi lata. W jeden pamiętny dzień nad Pearl Harbour traci tak wiele. Strata popycha ją do działania i wkrótce dołącza do korpusu kobiet pilotek. „Dziewczyny w przestworzach” rzucają światło na mało znany kawałek historii. To portret nieustraszonych kobiet i opowieść o miłości i przyjaźni napisana tak, że poczujemy wiatr we włosach i słone łzy na policzkach. [nota wydawcy]

Jest rok 1941, Japonia właśnie uderzyła na amerykańską bazę marynarki wojennej na Hawajach, Pearl Harbor. Dwie przyjaciółki, Audrey i Lizzie, głęboko odczuły atak Japończyków, ponieważ zginął w nim ktoś im bliski, kogo gorąco kochały. Młode kobiety po przejściu żałoby postanowiły zaangażować się w działania wojenne. Jako wyszkolone pielęgniarki zgłaszają się do wojskowych oddziałów lotniczej ewakuacji rannych i zostają wysłane do Anglii, gdzie dołączają do zespołu, który wykonuje niebezpieczne misje, sprowadzając żołnierzy z frontu. Audrey i Lizzie z ogromnym poświęceniem ratują rannych, pracując u boku niezwykłych koleżanek – Alex, która pragnie zmienić świat na lepsze; Louise, dorastającej na Południu, zmagającej się z uprzedzeniami rasowymi; Pru, bezinteresownej liderki o złotym sercu; oraz Emmy, którą bezkompromisowość i siła charakteru popychają do ryzykowania wszystkim dla dobra pacjentów. Nie licząc na żadne awanse, skromnie wynagradzane, Latające Anioły dają z siebie wszystko w walce o wolność. Podczas brawurowych lotów ewakuacyjnych służą równie dzielnie i niestrudzenie, jak ludzie, których ratują na froncie, i są na zawsze związane wzajemną lojalnością.

O polskich lotnikach, którzy w czasie drugiej wojny światowej z brawurą i determinacją walczyli u boku aliantów, słyszał w Polsce każdy. Chcąc poznać w pełni tę historię, od czasów II Rzeczpospolitej po powojenne losy legendarnych bohaterów - trzeba przeczytać książkę Zamoyskiego. Studia historyczne, wspomnienia oraz rozmowy przeprowadzone z pamiętającymi tamten czas Polakami i Anglikami dały solidną podstawę opowieści, którą czyta się z dreszczem emocji, ze wzruszeniem i z uśmiechem. Są tu oszałamiające zwycięstwa i powietrzne bitwy - jak w filmie. Są momenty wielkich osobistych dramatów, ale też codzienne życie w obcym kraju - akceptacja i wrogość, przyjaźnie, romanse i miłość. Dywizjon napotkał liczną formację nieprzyjacielską nad dokami londyńskimi. Dwa hurricane’y natychmiast wspięły się wysoko i zanurkowały niemal pionowo na Niemców. Vincent próbował przyłączyć się do walki, lecz ilekroć zdołał wycelować w niemiecki samolot, ten rozpadał mu się przed oczyma, bo któryś z Polaków był szybszy. Vincent powrócił więc do bazy w Northolt, czuł się stary i zgrzybiały: „Powiedziałem oficerowi wywiadu, że oni naprawdę robią to, o czym mówią, naprawdę!”. Codziennie nadchodziła lawina gratulacji od sztabu i rządu. Kiedy po raz szósty przyjechał samochód z Downing Street, Kellett poczuł, że ma dosyć; napisał więc w odpowiedzi, że najwłaściwszym wyrazem uznania stałaby się skrzynka whisky. Nadeszła niezwłocznie. W przemówieniu na koniec roku szkolnego 1940/1941 przełożona żeńskiej szkoły ostrzegała swoje absolwentki: „I pamiętajcie trzymać się z dala od alkoholu i od polskich lotników”. Wieść głosiła, że nie sposób im się oprzeć. Można znać tę historię. Ale tak opowiedzianą czyta się jak sensacyjną powieść! Tytuł pierwszego polskiego wydania: Zapomniane Dywizjony. Losy polskich lotników.

Jurek jest polskim pilotem, który lata w Anglii w słynnym Dywizjonie 303. To mini opowieść przygodowa, którą czyta się z zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Razem z Jurkiem przeżywamy jego kolejne niebezpieczne akcje za sterami samolotu Huraganek. Pilot Dywizjonu 303 odpiera kolejne ataki, zestrzeliwuje samoloty wroga, ratuje z opresji swoich kompanów.