Generał Skalski jest kawalerem złotego i srebnego Krzyża Virtuti Militari, czterokrotnie otrzymał Krzyż Walecznych oraz trzykrotnie Brytyjski Krzyż Lotniczy, jako jedyny cudzoziemiec. Książka ta jest zapisem jego wspomnień z czasów II wojny światowej.

Kto dziś otwiera Dywizjon 303 i zabiera się do czytania tej książki, niech nie zapomina, że spełniała ona tylko rolę jednego z polskich żołnierzy drugiej wojny światowej, że nie miała być niczym innym jak żywym sprawozdaniem z placu boju, ujętym w formę literacką przez człowieka o gorącym sercu. Właśnie jako dokument-sprawozdanie, a nie dzieło literatury, książka mogła spełnić zadanie wyznaczone jej przez autora.

Wielka opowieść o udziale polskich lotników w Bitwie o Anglię.

Wydanie Dywizjonu 303 kompletne bez skrótów i cięć w treści. W tym wydaniu znajdziesz odpowiedzi na pytania z podręcznika - „pewniak na teście”, czyli wskazanie zagadnień, które zwykle pojawiają się w pytaniach z danej lektury we wszelkich testach sprawdzających wiedzę, a także w podręcznikach i na klasówkach. Zawiera bardzo szczegółowe streszczenie oraz drugie skrócone, ułatwiające szybkie przygotowanie się przed lekcją. Opracowanie zawiera plan wydarzeń, wnikliwie wyjaśnioną problematykę oraz szerokie charakterystyki bohaterów. Przedstawiamy najnowszą edycję Dywizjonu 303 Arkadego Fiedlera - z pełnym opracowaniem zawierającym wszystkie informacje wymagane na lekcjach, z dodatkowymi wskazówkami, co może pojawić się na klasówce czy na teście. Tekstowi towarzyszą archiwalne zdjęcia, które stanowią dodatkowy walor książki. Dywizjon 303 to utwór, którego znaczenia dla polskiej literatury i historii nie sposób przecenić. Został napisany w 1940 roku, w ostatnich tygodniach Bitwy o Anglię, której jest poświęcony. Przedstawia sylwetki jednych z największych bohaterów II wojny światowej - polskich lotników z angielskiego Dywizjonu 303, którzy obronili Wielką Brytanię przed hitlerowską inwazją, udowadniając całemu światu, że armie Hitlera nie są niezwyciężone, że można je pokonać. Autor przedstawił tych młodych mężczyzn, oddając w pełni ich bohaterstwo, ale też nie idealizując - na kartach powieści pojawiają się zwykli ludzie, którzy bawią się, śmieją, kochają, boją się i pokonują swój strach. To dzięki temu utwór jest tak wciągający.

"Dywizjon 303" jest pięknym i porywającym reportażem z pola bitwy. Autor skupia się przede wszystkim na najważniejszych wydarzeniach z udziałem Polaków. Nie brakuje również "zbliżeń" na konkretne osoby. Mamy okazję poznać wyczyny takich asów, jak Witold Urbanowicz czy sierżant Frantiszek. Warto zwrócić uwagę na to, że wszystkie powietrzne zmagania obudowane są wątkami cywilnymi. Dywizjon 303" powstał "na rozkaz" Naczelnego Wodza Polskich Sił Zbrojnych generała Władysława Sikorskiego, a jego pierwsze wydanie miało miejsce jeszcze w 1942 roku. Sam autor tak oto wypowiada się na temat genezy swojego dzieła: "Spośród wszystkich moich książek Dywizjon 303 jest chyba utworem pisanym najbardziej na gorąco, pod bezpośrednim wrażeniem rozgrywających się w 1940 roku wypadków: pierwsze stronice powstawały już podczas ostatniej fazy owego osobliwego dramatu, nazwanego Bitwą o Brytanię, a ostatnie stronice kończyłem kilkanaście tygodni później, kiedy wciąż jeszcze, niby echo owej bitwy, warczały nocą nad Londynem motory Luftwaffe i padały bomby na miasto."

"Dywizjon 303" jest pięknym i porywającym reportażem z pola bitwy. Autor skupia się przede wszystkim na najważniejszych wydarzeniach z udziałem Polaków. Nie brakuje również "zbliżeń" na konkretne osoby. Mamy okazję poznać wyczyny takich asów, jak Witold Urbanowicz czy sierżant Frantiszek. Warto zwrócić uwagę na to, że wszystkie powietrzne zmagania obudowane są wątkami cywilnymi.

Wojna powietrzna między niemieckim lotnictwem Luftwaffe a brytyjskim RAF-em prowadzona nad wielką Brytanią w 1940 roku przeszła do historii jako bitwa o Anglię. U boku Brytyjczyków walczyli także Polacy, którzy zasłynęli ze swego bohaterstwa, odwagi i świetnego wyszkolenia. Najbardziej znaną jednostką był Dywizjon 303. Jego lotnicy z dala od ojczyzny stawali do boju nie tylko z najeźdźcą, ale i z samymi sobą, bo wojna to wielki sprawdzian. Opowiem wam o polskim Dywizjonie 303, który w ciągu pierwszego miesiąca bitwy o Anglię zestrzelił więcej niemieckich maszyn niż jakakolwiek eskadra w tym samym czasie…

Książka opisuje historię zestrzelenia w nocy z 4/5 sierpnia 1944 r. nad Wojnarową koło Nowego Sącza brytyjskiego samolotu Halifax JP 162 ze 148 Dywizjonu Specjalnego Przeznaczenia RAF. Załoga samolotu brała udział w operacji zrzutu zaopatrzenia dla partyzantów Armii Krajowej. Jest to jeden z dramatycznych epizodów wojny powietrznej nad Polską z okresu II wojny światowej. Gdy 1 sierpnia 1944 r. w Warszawie wybuchło powstanie, ze zrzutami broni i zaopatrzenia dla powstańców ruszyła pomoc lotnictwa alianckiego. Poniesione straty były niestety wysokie. Każda z zestrzelonych wtedy maszyn, to osobna dramatyczna historia samolotu i jego załogi. W katastrofie w Wojnarowej zginęło trzech lotników. Czterech zdołało wyskoczyć na spadochronach ratując życie. Otrzymali oni pomoc od mieszkańców okolicznych wiosek, którzy przekazali ich do działających w okolicy oddziałów partyzanckich. Lotnicy ukrywani z narażeniem życia przez Polaków, szczęśliwie doczekali wkroczenia armii rosyjskiej i po długich perypetiach, w kwietniu 1945r.powrócili do Wielkiej Brytanii. Książka Wojciecha Krajewskiego, oparta jest nie tylko na zachowanych materiałach archiwalnych i partyzanckich wspomnieniach, ale także na nowych, dotąd nieznanych relacjach żyjących świadków tamtych wydarzeń, do których udało się dotrzeć autorowi w rezultacie prowadzonych poszukiwań.

O polskich lotnikach, którzy w czasie drugiej wojny światowej z brawurą i determinacją walczyli u boku aliantów, słyszał w Polsce każdy. Chcąc poznać w pełni tę historię, od czasów II Rzeczpospolitej po powojenne losy legendarnych bohaterów - trzeba przeczytać książkę Zamoyskiego. Studia historyczne, wspomnienia oraz rozmowy przeprowadzone z pamiętającymi tamten czas Polakami i Anglikami dały solidną podstawę opowieści, którą czyta się z dreszczem emocji, ze wzruszeniem i z uśmiechem. Są tu oszałamiające zwycięstwa i powietrzne bitwy - jak w filmie. Są momenty wielkich osobistych dramatów, ale też codzienne życie w obcym kraju - akceptacja i wrogość, przyjaźnie, romanse i miłość. Dywizjon napotkał liczną formację nieprzyjacielską nad dokami londyńskimi. Dwa hurricane’y natychmiast wspięły się wysoko i zanurkowały niemal pionowo na Niemców. Vincent próbował przyłączyć się do walki, lecz ilekroć zdołał wycelować w niemiecki samolot, ten rozpadał mu się przed oczyma, bo któryś z Polaków był szybszy. Vincent powrócił więc do bazy w Northolt, czuł się stary i zgrzybiały: „Powiedziałem oficerowi wywiadu, że oni naprawdę robią to, o czym mówią, naprawdę!”. Codziennie nadchodziła lawina gratulacji od sztabu i rządu. Kiedy po raz szósty przyjechał samochód z Downing Street, Kellett poczuł, że ma dosyć; napisał więc w odpowiedzi, że najwłaściwszym wyrazem uznania stałaby się skrzynka whisky. Nadeszła niezwłocznie. W przemówieniu na koniec roku szkolnego 1940/1941 przełożona żeńskiej szkoły ostrzegała swoje absolwentki: „I pamiętajcie trzymać się z dala od alkoholu i od polskich lotników”. Wieść głosiła, że nie sposób im się oprzeć. Można znać tę historię. Ale tak opowiedzianą czyta się jak sensacyjną powieść! Tytuł pierwszego polskiego wydania: Zapomniane Dywizjony. Losy polskich lotników.

Ostatnia walka to autobiografia Jana Zumbacha, polskiego asa myśliwskiego (13 pewnych zestrzeleń) i dowódca legendarnego Dywizjonu 303. Nie ma tu papierowych bohaterów ani ludzi bez skazy - jest natomiast dynamiczny opis walk z niemieckimi messerschmittami pokazany z fotela hurricane'a, nieznane anegdoty o znanych pilotach i odbrązowianie mitów, np. tych dotyczących czeskiego asa Josefa Franiska i sposobu, w jaki zaliczył 19 zestrzeleń.Równie ciekawie przedstawione są powojenne losy jana Zumbacha. Ten podpułkownik RAF, odznaczony najwyższymi polskimi i brytyjskimi odznaczeniami, imał się różnych zajęć, zajmował się przemytem złota i luksusowych zegarków, był restauratorem w Paryżu oraz najemnikiem podczas secesji Katangi i Biafry. Zmarł w 1986 roku. jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Lotnicze wspomnienia wojenne z lat 1939-1945.