Wspomnienia Andrzeja Nahlika (1920-2008), jednego z przedstawicieli młodego polskiego pokolenia wychowanego w II Rzeczypospolitej, pochodzącego z patriotycznego, kresowego, ziemiańskiego środowiska. Jego marzeniem było szybownictwo. Jako młodzieniec poznał uroki latania ale także niebezpieczeństwa czyhające na pilotów. Wojna przerwała szczęśliwą młodość. Bardzo interesująco i wnikliwie opisał tragiczny los Polaków, szczególnie ziemian i rodzin oficerskich pod okupacją sowiecką. Przedstawił drogę grupy młodych chłopców do formującej się we Francji polskiej armii, gehennę tułaczki, przekraczanie kolejnych granic, trudności, niebezpieczeństwa, hart ducha, pomysłowość, dzięki której znajdowali sposoby na ratowanie się z się beznadziejnych sytuacji. Utrwalił obraz codziennego życia żołnierzy- tułaczy, pierwsze zetknięcie się z wojskiem i społeczeństwem francuskim w czasie "dziwnej wojny", okazywaną przybyszom z Polski nieufność, niezrozumiałe trudności, brak woli walki Francuzów, ich zgodę na utratę niepodległości. Sugestywnie i interesująco opisana została epopeja ewakuacji po klęsce Francji do Wielkiej Brytanii: ogromna wola, spryt, dyscyplina, odporność na panikę i upadek moralny armii francuskiej. Swoje wspomnienia o drodze biegnącej od dziecinnych marzeń do ich spełnienia Andrzej Nahlik nazwał "lotem ku wolności". Dlatego zamyka je, kiedy na brytyjskich lotniskach RAF rozpoczyna swoją służbę i walkę w szeregach żołnierzy wolności - pilotów Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

155 biografii lotników reprezentujących 25 państw oraz 330 ilustracji, w tym barwne tablice.

Na świat przychodzą dzieci Billie i Mossa Colemanów - córki, Maggie i Susan, a wreszcie upragniony syn, Riley. Chłopak, duma rodziców i dziadków, przysparza im również zmartwień. Nie chce kontynuować rodzinnej tradycji i służyć w lotnictwie. Dopiero po kłótni z ojcem zmienia zdanie i zaciąga się do wojska. Zostaje wysłany do Wietnamu...

W miarę jak Armia Czerwona wypierała Niemców z Polski, wyzwalano kolejne niemieckie obozy. Byli jeńcy wojenni i robotnicy przymusowi z krajów alianckich zostali jednak pozostawieni samym sobie. Sowieci uważali ich za tchórzy, potencjalnych szpiegów lub członków antykomunistycznego podziemia. Stany Zjednoczone oferowały Rosjanom pomoc w opiece nad byłymi jeńcami, ale spotykały się z odmową. Gdy relacje między sojusznikami stały się napięte, Amerykanie opracowali plan misji ratunkowej. Amerykański wywiad postanowił wykorzystać stacjonującą na Ukrainie jednostkę Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych, która miała się stać podstawą i przykrywką dla tajnej operacji. Jej wykonanie powierzono kapitanowi Robertowi M. Trimble'owi, weteranowi 8. Armii Powietrznej. "Ocalić jeńców" to zapis dramatycznej, nierównej walki o wielką stawkę. Zmagań samotnego człowieka z wielkim reżimem i jego tajną policją, ale też z własnymi bolesnymi przeżyciami i przerażeniem okrucieństwem wojny. Zmagań, które wymagały sprytu, odwagi i determinacji, przede wszystkim jednak odwołania się do tego, co najważniejsze w człowieku. By inni mogli przeżyć i by świat był choć odrobinę lepszy. Po prostu.

O polskich lotnikach, którzy w czasie drugiej wojny światowej z brawurą i determinacją walczyli u boku aliantów, słyszał w Polsce każdy. Chcąc poznać w pełni tę historię, od czasów II Rzeczpospolitej po powojenne losy legendarnych bohaterów - trzeba przeczytać książkę Zamoyskiego. Studia historyczne, wspomnienia oraz rozmowy przeprowadzone z pamiętającymi tamten czas Polakami i Anglikami dały solidną podstawę opowieści, którą czyta się z dreszczem emocji, ze wzruszeniem i z uśmiechem. Są tu oszałamiające zwycięstwa i powietrzne bitwy - jak w filmie. Są momenty wielkich osobistych dramatów, ale też codzienne życie w obcym kraju - akceptacja i wrogość, przyjaźnie, romanse i miłość. Dywizjon napotkał liczną formację nieprzyjacielską nad dokami londyńskimi. Dwa hurricane’y natychmiast wspięły się wysoko i zanurkowały niemal pionowo na Niemców. Vincent próbował przyłączyć się do walki, lecz ilekroć zdołał wycelować w niemiecki samolot, ten rozpadał mu się przed oczyma, bo któryś z Polaków był szybszy. Vincent powrócił więc do bazy w Northolt, czuł się stary i zgrzybiały: „Powiedziałem oficerowi wywiadu, że oni naprawdę robią to, o czym mówią, naprawdę!”. Codziennie nadchodziła lawina gratulacji od sztabu i rządu. Kiedy po raz szósty przyjechał samochód z Downing Street, Kellett poczuł, że ma dosyć; napisał więc w odpowiedzi, że najwłaściwszym wyrazem uznania stałaby się skrzynka whisky. Nadeszła niezwłocznie. W przemówieniu na koniec roku szkolnego 1940/1941 przełożona żeńskiej szkoły ostrzegała swoje absolwentki: „I pamiętajcie trzymać się z dala od alkoholu i od polskich lotników”. Wieść głosiła, że nie sposób im się oprzeć. Można znać tę historię. Ale tak opowiedzianą czyta się jak sensacyjną powieść! Tytuł pierwszego polskiego wydania: Zapomniane Dywizjony. Losy polskich lotników.

Jurek jest polskim pilotem, który lata w Anglii w słynnym Dywizjonie 303. To mini opowieść przygodowa, którą czyta się z zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Razem z Jurkiem przeżywamy jego kolejne niebezpieczne akcje za sterami samolotu Huraganek. Pilot Dywizjonu 303 odpiera kolejne ataki, zestrzeliwuje samoloty wroga, ratuje z opresji swoich kompanów.

Ostatnia walka to autobiografia Jana Zumbacha, polskiego asa myśliwskiego (13 pewnych zestrzeleń) i dowódca legendarnego Dywizjonu 303. Nie ma tu papierowych bohaterów ani ludzi bez skazy - jest natomiast dynamiczny opis walk z niemieckimi messerschmittami pokazany z fotela hurricane'a, nieznane anegdoty o znanych pilotach i odbrązowianie mitów, np. tych dotyczących czeskiego asa Josefa Franiska i sposobu, w jaki zaliczył 19 zestrzeleń.Równie ciekawie przedstawione są powojenne losy jana Zumbacha. Ten podpułkownik RAF, odznaczony najwyższymi polskimi i brytyjskimi odznaczeniami, imał się różnych zajęć, zajmował się przemytem złota i luksusowych zegarków, był restauratorem w Paryżu oraz najemnikiem podczas secesji Katangi i Biafry. Zmarł w 1986 roku. jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Dzieje hitlerowskiego obozu dla zestrzelonych lotników alianckich, w dużej części Polaków.