W miarę jak Armia Czerwona wypierała Niemców z Polski, wyzwalano kolejne niemieckie obozy. Byli jeńcy wojenni i robotnicy przymusowi z krajów alianckich zostali jednak pozostawieni samym sobie. Sowieci uważali ich za tchórzy, potencjalnych szpiegów lub członków antykomunistycznego podziemia. Stany Zjednoczone oferowały Rosjanom pomoc w opiece nad byłymi jeńcami, ale spotykały się z odmową. Gdy relacje między sojusznikami stały się napięte, Amerykanie opracowali plan misji ratunkowej. Amerykański wywiad postanowił wykorzystać stacjonującą na Ukrainie jednostkę Sił Powietrznych Armii Stanów Zjednoczonych, która miała się stać podstawą i przykrywką dla tajnej operacji. Jej wykonanie powierzono kapitanowi Robertowi M. Trimble'owi, weteranowi 8. Armii Powietrznej. "Ocalić jeńców" to zapis dramatycznej, nierównej walki o wielką stawkę. Zmagań samotnego człowieka z wielkim reżimem i jego tajną policją, ale też z własnymi bolesnymi przeżyciami i przerażeniem okrucieństwem wojny. Zmagań, które wymagały sprytu, odwagi i determinacji, przede wszystkim jednak odwołania się do tego, co najważniejsze w człowieku. By inni mogli przeżyć i by świat był choć odrobinę lepszy. Po prostu.

O polskich lotnikach, którzy w czasie drugiej wojny światowej z brawurą i determinacją walczyli u boku aliantów, słyszał w Polsce każdy. Chcąc poznać w pełni tę historię, od czasów II Rzeczpospolitej po powojenne losy legendarnych bohaterów - trzeba przeczytać książkę Zamoyskiego. Studia historyczne, wspomnienia oraz rozmowy przeprowadzone z pamiętającymi tamten czas Polakami i Anglikami dały solidną podstawę opowieści, którą czyta się z dreszczem emocji, ze wzruszeniem i z uśmiechem. Są tu oszałamiające zwycięstwa i powietrzne bitwy - jak w filmie. Są momenty wielkich osobistych dramatów, ale też codzienne życie w obcym kraju - akceptacja i wrogość, przyjaźnie, romanse i miłość. Dywizjon napotkał liczną formację nieprzyjacielską nad dokami londyńskimi. Dwa hurricane’y natychmiast wspięły się wysoko i zanurkowały niemal pionowo na Niemców. Vincent próbował przyłączyć się do walki, lecz ilekroć zdołał wycelować w niemiecki samolot, ten rozpadał mu się przed oczyma, bo któryś z Polaków był szybszy. Vincent powrócił więc do bazy w Northolt, czuł się stary i zgrzybiały: „Powiedziałem oficerowi wywiadu, że oni naprawdę robią to, o czym mówią, naprawdę!”. Codziennie nadchodziła lawina gratulacji od sztabu i rządu. Kiedy po raz szósty przyjechał samochód z Downing Street, Kellett poczuł, że ma dosyć; napisał więc w odpowiedzi, że najwłaściwszym wyrazem uznania stałaby się skrzynka whisky. Nadeszła niezwłocznie. W przemówieniu na koniec roku szkolnego 1940/1941 przełożona żeńskiej szkoły ostrzegała swoje absolwentki: „I pamiętajcie trzymać się z dala od alkoholu i od polskich lotników”. Wieść głosiła, że nie sposób im się oprzeć. Można znać tę historię. Ale tak opowiedzianą czyta się jak sensacyjną powieść! Tytuł pierwszego polskiego wydania: Zapomniane Dywizjony. Losy polskich lotników.

Jurek jest polskim pilotem, który lata w Anglii w słynnym Dywizjonie 303. To mini opowieść przygodowa, którą czyta się z zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Razem z Jurkiem przeżywamy jego kolejne niebezpieczne akcje za sterami samolotu Huraganek. Pilot Dywizjonu 303 odpiera kolejne ataki, zestrzeliwuje samoloty wroga, ratuje z opresji swoich kompanów.

Ostatnia walka to autobiografia Jana Zumbacha, polskiego asa myśliwskiego (13 pewnych zestrzeleń) i dowódca legendarnego Dywizjonu 303. Nie ma tu papierowych bohaterów ani ludzi bez skazy - jest natomiast dynamiczny opis walk z niemieckimi messerschmittami pokazany z fotela hurricane'a, nieznane anegdoty o znanych pilotach i odbrązowianie mitów, np. tych dotyczących czeskiego asa Josefa Franiska i sposobu, w jaki zaliczył 19 zestrzeleń.Równie ciekawie przedstawione są powojenne losy jana Zumbacha. Ten podpułkownik RAF, odznaczony najwyższymi polskimi i brytyjskimi odznaczeniami, imał się różnych zajęć, zajmował się przemytem złota i luksusowych zegarków, był restauratorem w Paryżu oraz najemnikiem podczas secesji Katangi i Biafry. Zmarł w 1986 roku. jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Dzieje hitlerowskiego obozu dla zestrzelonych lotników alianckich, w dużej części Polaków.

Lotnicze wspomnienia wojenne z lat 1939-1945.

Opisuje udziału Polaków w walce powietrznej w kampanii francuskiej II wojny światowej.

Sugestywnie napisane, poszerzone w niniejszym wydaniu, wspomnienia wojenne Mieczysława Pawlikowskiego, znanego szerokiej publiczności ze świetnie kreowanej roli Onufrego Zagłoby w filmie pt. Pan Wołodyjowski, przywołują na pamięć dramatyczne chwile, przeżywane przez polskich lotników w latach drugiej wojny światowej. Autor w tym okresie był najpierw bombardierem w dywizjonie 300, nocnych bombowców, a następnie w dywizjonie 301 pełnił służbę na samolocie zrzutowym. W pamiętniku swoim przedstawia historię wypraw bombowych na hitlerowskie Niemcy oraz losy swoje i najbliższych kolegów.

„,Ci cholerni Polacy“, jak nazywał ich Churchill, to ludzie o niezwykłej odwadze i ogromnej fantazji. Żyli szybko, umierali młodo, a o ich wyczynach krążyły legendy. Jacy byli naprawdę, jak radzili sobie ze świadomością, że każdy dzień może być tym ostatnim? Niezwykła historia młodych pasjonatów lotnictwa, którzy zadziwili świat swoją odwagą i umiejętnościami. Za swoje nieprawdopodobne sukcesy, zapłacili najwyższą cenę. Przeczytacie o kulisach ich brawurowego życia, niewyczerpanej fantazji, sukcesach, błędach i determinacji. To opowieść o ludziach żyjących na krawędzi, tęskniących za zastrzykiem adrenaliny i codzienną dawką ryzyka. Niezwykły świat koneserów życia, opowieść o szaleńczej odwadze i miłości do latania.